Στις αρχές του 1967 διοργανώθηκε το φεστιβάλ «Human Be-In» στο Σαν Φρανσίσκο που προσείλκυσε 100.000 άτομα. Τα μέσα ενημέρωσης ανακάλυψαν το Χάιτ και εφηύραν τον όρο «χίπις». Η δημοσιότητα έφερε και άλλους νέους στην περιοχή, η αστυνομία άρχισε να κάνει εφόδους, μπήκαν στο παιχνίδι οι επιχειρηματίες. Ως το τέλος της χρονιάς το Χάιτ είχε μετατραπεί σε θλιβερό γκέτο στο οποίο απλώς όλοι άκουγαν την ίδια μουσική.
«Η βία του Φεστιβάλ του Αλταμοντ το 1969 εξελήφθη ως το τελειωτικό μήνυμα ότι μια κοινότητα δεν μπορεί να βασιστεί αποκλειστικά στο κοινό μουσικό γούστο.Αλλά η απόδειξη του ότι ο κόσμος των χίπις μπορούσε μονάχα να είναι ο εμπορικός κόσμος των χίπις είχε δοθεί σε προηγούμενα φεστιβάλ:στο Μοντερέι (1967),το οποίο πρωτοφιλοξένησε τις μεγάλες επιχειρήσεις,και στο Γούντστοκ (1969),το οποίο σηματοδότησε τον πλήρη διαχωρισμό μεταξύ ροκ τραγουδιστών και κοινού» γράφει ο Σάιμον Φριθ στο βιβλίο του «Sound Effects»
Το βραχύβιο κίνημα των πραγματικών χίπις γεννήθηκε και πέθανε στο Χάιτ. Αλλά πρόλαβε να σπείρει σε πολλά νεανικά μυαλά τους σπόρους της ανάγκης να αλλάξει η κοινωνία και να βρεθούν εναλλακτικοί τρόποι ζωής. Το 1968 οι φοιτητές πολλών αμερικανικών και ευρωπαϊκών πανεπιστημίων υιοθέτησαν τις ιδέες αυτές.
Γιατί οι χίπις εμφανίστηκαν στις ΗΠΑ; Γιατί τη δεκαετία του '60 η αμερικανική κοινωνία χαρακτηριζόταν από την άνοδο του βιοτικού επιπέδου της μεσοαστικής οικογένειας, την αύξηση του αριθμού των μεσοαστικών οικογενειών και τη μετάθεση της ηλικίας στην οποία οι άνδρες έμπαιναν στην παραγωγή λόγω της εξάπλωσης των σπουδών. Ετσι οι νέοι είχαν τον χρόνο και τα χρήματα για να ασχοληθούν με κινήματα.
Εκτιμάται ότι περισσότεροι από το 70% των χίπις προέρχονταν από τη μεσαία ή την ανώτερη τάξη. Βασικό χαρακτηριστικό των νεανικών κινημάτων που έχουν τέτοια προέλευση είναι η ικανότητά τους να αρθρώνουν κριτική στην υπόλοιπη κοινωνία (για τους χίπις κορυφαίο σημείο ήταν ο πόλεμος του Βιετνάμ) και να διατυπώνουν πιο εύγλωττα την αντίθεσή τους προς την κουλτούρα του καπιταλισμού (λ.χ. «ζήσε για το παρόν»).
Ανάλογα με τον αριθμό τους (εκτιμάται ότι οι χίπις πλήρους απασχόλησης ήταν 200.000 άτομα, ελάχιστο ποσοστό του πληθυσμού των ΗΠΑ), μας κληροδότησαν δυσανάλογα πολλά πράγματα. Σήμερα ελάχιστοι ζουν εντελώς έξω από το σύστημα («drop out») αλλά όλο και λιγότεροι είναι πλήρως ενταγμένοι σε αυτό. Οσο περίεργο και αν ακούγεται, η κοινωνία ισορρόπησε κάπου στη μέση: η κυρίαρχη ιδεολογία υιοθέτησε πολλά στοιχεία της φιλοσοφίας των χίπις σε όλα τα επίπεδα (λ.χ. οικολογία, αυτοέκφραση, έθνικ). Οι χίπις όμως επικρίθηκαν για πολλά πράγματα. Πρώτον, υποστήριζαν ότι έρχονταν σε επαφή με την «κρυμμένη ουτοπία» που βρισκόταν μέσα τους είτε μέσω των ναρκωτικών είτε μέσω των ανατολικών θρησκειών. Ωστόσο, μόνο η μειοψηφία επέλεγε τον δεύτερο, πολύ πιο χρονοβόρο τρόπο· οι περισσότεροι έκοβαν δρόμο μέσω του LSD.
Human Be-In
Σελίδα 1 από 1
Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτή
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
27.01.20 21:31 από 
